این وبلاگ به آدرس زیر منتقل شد. نمی دانم چه می خواهم خدایا. به دنبال چه می گردم شب و روز. چه می جوید نگاه خسته من. چرا افسرده است این قلب پر سوز. به کنجی می خزم آرام و خاموش. نگاهم غوطه ور در تیرگی ها. به بیمار دل خود می دهم گوش. گریزانم از این مردم که با من. به ظاهر همدم و یکرنگ هستند. ولی در باطن از فرط حقارت. به دامانم دوصد پیرایه بستند. از این مردم که تا شعرم شنیدند. به رویم چون گلی خوشبو شکفتند.

وبلاگی با آدرس مورد نظر پیدا نشد.

در لحظه لحظه ی زندگی ام تنهایم نگذار. گنجشک با خدا قهر بود. روزها گذشت و گنجشگ با خدا هیچ نگفت . می آید من تنها گوشی هستم که غصه هایش را می شنود و یگانه قلبی هستم که. دردهایش را در خود نگاه میدارد. و سرانجام گنجشک روی شاخه ای از درخت دنیا نشست. با من بگو از آن چه سنگینی سینه توست. تو همان را هم از من گرفتی.